บทที่ 48 คำรักที่มีให้กัน 3

อรองค์ลืมตาขึ้นก็พบเพียงความมืด ไร้สรรพเสียง มีเพียงสายลมพัดผ่านกายบางเบา แต่ก็ให้ความรู้สึกสดชื่น เธอสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ อย่างผ่อนคลาย เพื่อระงับความรู้สึกกลัวกับความมืดมิด ที่แม้จะลืมตาแล้ว ทว่านาทีต่อมาอรองค์ก็มองเห็นแสงสีขาวเป็นทางเดิน ทำให้เธอเดินไปหาแสง เดินไปเรื่อยๆ กระทั่งมาถึงบริเวณทุ่งหญ้า...